Historia Kaliszkowic Ołobockich
KALISZKOWICE OŁOBOCKIE (pierwotnie Racławy, Kaliszkowice Monialium, Kaliszkowice Mnisze, Kaliszkowice Panieńskie, Kaliszkowice Wielkie) – dawna wieś kościelna należąca do zakonu cysterek w Ołoboku. Pierwotna nazwa wsi to Racławy (od imienia Racław – Radosław). I w tej postaci wymieniona w dokumencie fundacyjnym dla klasztoru ołobockiego w 1211 r. Przez wieki całe wieś była własnością cysterek ołobockich, dlatego długo utrzymywała się nazwa Kaliszkowice Panieńskie. W 1425 r. biskup wrocławski zgodził się na zmianę dziesięciny snopowej z Kaliszkowic Ołobockich płaconej plebanowi w Kotłowie.
W 1441 r. wieś płaciła podatek z 20 łanów ziemi oraz od sołtysów i z karczmy a także młyna. W aktach ostrzeszowskiego sądu grodzkiego odnotowano proces jaki w 1521 r. opatka ołobocka wytoczyła Rubinowi Kaliszkowskiemu o szkody wyrządzone w Kaliszkowicach Ołobockich. Zdaje się, że sprawę zakończyło definitywne wykupienie w 1523 r przez klasztor dóbr Rubina. Po przejęciu dóbr kościelnych po II rozbiorze Kaliszkowice Ołobockie stały się własnością pruskiego generała – porucznika von Reichel, który sprzedał je von Reibnitzowi. W 1845 r. w Kaliszkowicach Ołobockich było 81 budynków mieszkalnych. Zamieszkiwało tu 619 osób, spośród których 578 katolików i 41 ewangelików. W 1908 r. było tu 158 domostw zamieszkałych przez 937 osób (839 katolików i 98 ewangelików).
Oprac. Henryk Zieliński 2011′.
Ryciny: Władysław Kościelniak
Poczet królów polskich Jana Matejki.
Urząd Miasta i Gminy Mikstat